- Interne competitie, ronde 24
Dit is het verslag van de vierentwintigste ronde van de interne competitie ’24-’25 die op dinsdag 18 februari werd gespeeld. Er waren acht partijen waarvan er drie in een overwinning voor de witspeler, vier in een overwinning voor de zwartspeler en één in remise eindigden.
Toen ik even van m’n eigen partij opkeek zag ik dat Selwyn en Kees hun speelmateriaal al hadden opgeruimd en vrijwel geruisloos uit de speelzaal waren vertrokken. “Dat is wel heel snel” en “Waarom heb ik daar niets van gemerkt?” waren zo ongeveer mijn gedachten. Alleen Selwyns pen en geopende notitieboekje lagen nog op het tafeltje waarop ze gespeeld hadden. Natuurlijk kon ik mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en liep naar hun tafeltje om de zetten te bekijken die Selwyn genoteerd had. Het waren er slechts 11 en de uitslag ontbrak. De zetten waren 1.e4, c6 2.Pc3, d5 3.Pf3, Lg4 (De twee paarden variant van de Caro-Kann) 4.Le2, e6 5.d4, Pd7 6.0-0, Lb4 7.e5, c5 8.Pb5, cd4: 9.Dd4:, Lf3: 10.Db4:, Le2: 11.Pd6+. Verder ging het niet en de bijbehorende stelling is deze:
Zo aan hun tafeltje staande met alleen de zetten in het boekje voor me kon ik deze stand niet goed beoordelen natuurlijk, maar vanwege de precaire positie van de zwarte (Kees) koning gaf ik wit (Selwyn) goede kansen. De uitslag vond ik later op het wedstrijdformulier en het bleek dat Selwyn inderdaad als winnaar uit de strijd was gekomen. Had Kees dan in deze stelling opgegeven? Toen ik later hun partij met Johan besprak aan de bar, vertelde deze dat hij het einde wel had aanschouwd. Blijkbaar waren er nog enkele zetten gedaan en het ging ongeveer als volgt: 11…, Kf8 (Of Ke7?? met hetzelfde vervolg) 12. Pf5+?? (Eigenlijk verliezend, beter Te1 of Df4), Ke8?? (Waarom niet Pe7?) 13.Pg7: mat. Nu begrijp ik waarom Kees zo snel en geruisloos was vertrokken want dit is verschrikkelijk. Des te meer omdat hij en niet Selwyn in deze stelling groot voordeel heeft. Vorige week was Selwyn in een vergelijkbare situatie nog de grote pechvogel, nu een zeer fortuinlijke winnaar. Ja, het kan verkeren.
Voor de partij zei Peter gekscherend dat hij Wessel een lesje ging leren. Dat pakte toch heel anders uit. In een tot dan toe boeiende partij dacht Peter te kunnen rokeren daarbij vergetend dat zijn paard op e7, die door Wessels dame aangevallen stond, zonder dekking kwam te staan. Kassa voor Wessel dus waardoor Peter er de brui aan gaf.
Zoiets overkwam ook Ron tegen Jan. Hij stond gewonnen en dacht de winst te kunnen forceren door met zijn dame Jans toren te pennen op diens ongedekte dame. Maar hij kwam bedrogen uit want Jan sloeg direct pion g2 met schaak waardoor zijn eigen dame gezien was. Toen ook nog zijn paard viel gaf hij zich gewonnen. Een mooie opsteker voor Jan.
Maarten en Eric voelden elkaar wel aan de tand maar konden geen doorbraak forceren. Remise derhalve.
Richard verloor met de zwarte stukken van Hadi. Hadi had slim gezien dat Richards dame weinig veilige velden had. Hij wist de dame buit te maken waarna het over was al speelde Richard nog even door.
De langste partij van de avond kwam wederom op naam van Johan. Hij speelde met de zwarte stukken tegen Cor en beantwoordde diens 1.e4 haast vanzelfsprekend met 1…, d5 ofwel de Scandinavische verdediging. Doch niet eentje uit het boek. Cor rokeerde kort en gooide zijn f en g pionnen naar voren om Johans loper op g6 in de problemen te brengen. Maar hiermee speelde hij Johan in de kaart want die had nog niet gerokeerd. Johan rokeerde dus lang waarna Cor zijn aanval wijselijk afblies. Daarna ontwikkelde zich een zware positionele strijd waarin Johan met een lastige vrijpion op e4 en Cors inactieve toren op a1 zich een klein voordeel wist te verwerven. De zware strijd had Cor zeeën van tijd gekost waardoor hij in de tijdnoodfase door de tijdsdruk in de fout ging en zijn dame moest inleveren waarna hij opgaf.
Met de zwarte stukken mocht ik het opnemen tegen Joop. Hij koos weer voor zijn vertrouwde opstelling met pionnen op b3, c4 en g3, lopers op b2 en g2 en een paard op f3 waartegen ik een opstelling koos met pionnen op c5 en g6, een loper op g7 en paarden op c6 en f6. Na 12 zetten stond het ongeveer gelijk maar dat veranderde toen Joop met 18.f4 de g1-a7 diagonaal voor mij opende en ik op zijn stelling kon gaan drukken. Onder die druk vergaloppeerde Joop zich en in de veronderstelling door een dubbelaanval een paard te gaan verliezen, gaf hij zich direct gewonnen. Dat was voorbarig want als hij zijn e-pion zou hebben opgespeeld en ik daarna het paard zou hebben genomen, dan had hij dat direct terug kunnen winnen zoals hij ook later zelf aangaf. Maar ik zou zijn e-pion hebben genomen en daarna een kansrijke aanval hebben gekregen, maar hij had nog kunnen vechten.
Tot volgende week,
SimonN.B. Als je graag iets in het verslag vermeld wil hebben, stuur me dan tijdig, dat wil zeggen de woensdag of donderdag na de betreffende speelavond, een emailtje.