Tijd voor een update.
De schema’s van de bondscompetitie zijn bekend, ons programma is daar op aangepast.
Hieronder de verslagen van Simon over speelronden 2 en 3.
Ronde 2
Dit is het verslag van de tweede ronde van de interne competitie ’24-’25 die op dinsdag 10 september gespeeld werd. Er waren 8 partijen met 2 witte tegen 6 zwarte overwinningen waarvan één reglementair.
Brendan mocht weer achter de witte stukken plaatsnemen tegen Eric. Eric was niet erg bij de les en werd al snel in de opening geconfronteerd met een aanval van loper en paard op zijn pion op c7. Hij probeerde het tij nog te keren maar met inventief spel wist Brendan hem een stuk te ontfutselen waarna de partij in hogere zin uit was. Eric probeerde het nog wel een tijdje maar Brendan gaf geen krimp en voerde de partij gedecideerd naar winst.
Na bijna een seizoen afwezigheid maakte Joop zijn rentree en tegen Wessel liet hij meteen zien het schaken niet verleerd te zijn. De partij van tegengestelde stijlen ging lang gelijk op tot er een stelling was bereikt waarin beide dachten te gaan winnen. Joop trok hier aan het langste end want de mataanval met dame en loper van Wessel bleek een fata morgana.
André (zwart) probeerde Kees te verrassen met het vrijwel onbekende Hartlaub-Charlick gambiet: 1.d4, e5!? (Englund gambiet), 2.de5:, d6!? etc.. Hij hoopte dat Kees dan de pion op d6 zou nemen waarna hij voor de pion open lijnen en een ontwikkelingsvoorsprong zou krijgen. Maar Kees nam de pion helemaal niet, hij consolideerde gewoon zijn materiële voorsprong waarna André het nakijken had. Kees maakte geen fouten en won vrij eenvoudig. Ja, als je iemand probeert te verrassen zorg er dan wel voor dat je alle ins en outs kent.
Rick, met wit, en Dick speelden een typische Konings Indische partij waarin zwart met zijn pionnen op de koningsvleugel oprukt en wit op de damevleugel. De aanval van Dick verliep echter een stuk voorspoediger dan die van Rick waardoor Dick met een fraai paardoffer op g2 Rick’s verdediging kon open breken waarna de winst hem niet meer kon ontgaan. Hij besteedde nog veel tijd aan het vinden van de snelste route naar de winst maar uit een analyse die ik met Fritz heb uitgevoerd is duidelijk geworden dat het in alle varianten vrij snel gewonnen was. Zo in zijn eerste partij van het seizoen een hele knappe overwinning van Dick.
Maarten moest het met de witte stukken tegen Selwyn opnemen. Door een betere opstelling van zijn stukken kon Selwyn al direct na de opening op een licht overwicht bogen dat hij door te passief spel van Maarten wist uit te bouwen tot een verdiende winst.
Achter de witte stukken gezeten begon Richard voortvarend tegen Hadi maar nadat hij een pionvorkje had overzien waardoor hij een stuk verloor, kwam hij er niet echt meer aan te pas. Hadi had echter moeite met het vinden van de winstweg, door een verkeerde stukkenruil leek het er zelfs even op dat Richard nog remise zou kunnen maken, waardoor het nog tot in het verre eindspel duurde eerdat Richard zich moe gestreden gewonnen moest geven. Zijn verbonden vrijpionnen garandeerde Hadi de winst al kon het nog wel even duren voor het zover was.
Met de witte stukken moest ik de degens kruisen met Johan. In een Scandinaviër, wat anders, stond er na 10 zetten een ongeveer gelijke stand op het bord waarin ik met een loperoffer voor twee zwarte pionnen Johan’s centrum opbrak erop gokkend dat ik zijn koning, die zich nog in het centrum bevond, in de problemen zou kunnen brengen. Maar door de goede opstelling van Johan’s stukken bleek dit alles illusie al wist ik nog wel de materiële balans te herstellen. Toen ik vervolgens door te snel en onnauwkeurig spel een stuk verloor gaf ik er de brui aan.
Ronde 3
Dit is het verslag van de derde ronde van de interne competitie ’24-’25 die op dinsdag 17 september gespeeld werd. Er waren 7 partijen met 1 overwinning voor wit, één voor zwart en maar liefst vijf remises.
Veruit de langste partij van de avond was die van Richard (met wit) en Rick. In de veronderstelling dat iedereen al vertrokken was wilde ik gaan afsluiten toen ik ze nog in de zaal aantrof, allebei over het bord gebogen, stilletjes hun laatste zetten spelend. Er stond een toreneindspel op het bord waarin Rick een belangrijke (vrij)pion achter was maar nog lang stand zou kunnen houden. Maar moe gestreden koos hij de verkeerde aanpak waardoor Richard er als de kippen bij was om zijn vrijpion te laten oprukken waarna Rick het voor gezien hield.
Hadi (met wit) en Selwyn speelden een heel bijzondere partij van meer dan 20 zetten waarin op één na alle pionnen het einde haalden. Door al die pionnen zat de stelling toen potdicht en werd remise overeengekomen. Maar Selwyn had het aanvallend een stuk beter gedaan dan Hadi en heeft, zo bleek uit zijn analyse achteraf, op een zeker moment glad gewonnen gestaan. Het bijgevoegde diagram toont die situatie en zijn opdracht aan jullie is zwart geeft mat in vier. In de partij zag Selwyn deze mogelijkheid jammer genoeg over het hoofd en nam hij de pion op h3 met zijn g-pion, de enige pionslag in de partij(!), waarna de witte koning veilig was. Na een gedwongen stukkenruil was het remise.
Ook Dick, met wit, en Cor hielden elkaar in evenwicht al stond Dick in de eindstelling wel een pion voor. Er kwam een Engelse partij op het bord en daarin was Dick beter in thuis dan Cor hetgeen hem een overwicht en uiteindelijk een pion opleverde. Maar de stelling was moeilijk en Cor verdedigde zich taai zodat Dick tenslotte maar remise aanbood.
De tweede overwinning kwam op naam van Wessel die met zwart Peter versloeg. Voor de partij mopperde Peter: “…hij is zo serieus…” waar mee hij bedoelde dat ‘hij’, Wessel, tot het bittere einde op winst blijft spelen terwijl ‘hij’, Peter, alleen maar uit is op een vlotte remise. Je kan dit natuurlijk ook als een kernkwaliteit van Wessel beschouwen. En waar Peter voor vreesde werd bewaarheid. Er kwam een bekende variant van het aangenomen damegambiet op het bord waarin zwart de gambietpion met b7-b5 dekt en wit zijn koningsloper fianchetteert. De partij ging daarna héééél lang gelijk op maar Peter moet ergens in de fout zijn gegaan waardoor Wessel er met de buit vandoor ging.
Met de witte stukken spelend heeft Fred zijn tegenstander Ron met remise laten ontsnappen. Gelijk Selwyn zag hij namelijk een opgelegde winst over het hoofd. Ron blunderde door zijn paard op d3 te posteren alwaar het met een simpele torenzet door Fred gepend had kunnen worden (op de zwarte dame) waarna het verloren zou zijn gegaan. Maar Fred verzuimde deze mogelijkheid waarna de partij haast geruisloos remise werd.
De partij van Johan en Joop werd dus ook remise en gezien de remisescores van beide spelers was dit geheel conform de verwachting. Maar door al in de aanval te gaan terwijl zijn koning zich nog in het centrum bevond, vond Johan achteraf dat hij met durf gespeeld had. Het leverde hem in ieder geval het loperpaar op maar hij kreeg ook een geïsoleerde vrijpion op d5 en dat werd een handenbindertje. Voor beide spelers wel te verstaan en omdat Joop het niet kon winnen en Johan het niet wilde opgeven was de remise eigenlijk al snel een feit.
Ook de partij van André met wit en ik werd na een lange, moeilijke strijd remise. Er kwam de Franse doorschuifvariant op het bord waarin André zijn sterke koningsloper ruilde tegen mijn zwakke dameloper. Maar vervolgens koos ik met 12.., f7-f6 het verkeerde plan waardoor André met zijn paarden kansen kreeg tegen een gepend paard op c6 en een zwakke pion op e6. Ik wist de boel dicht te houden maar dat kostte me zeeën van tijd. En dat werd me bijna fataal toen ik in tijdnood met nog maar 3 minuten op de klok m’n toren naar f7 in plaats van naar f8 terugtrok. André had daardoor een gewonnen stelling kunnen krijgen maar koos de verkeerde afwikkeling waardoor ik na een complexe stukkenruil met wederzijdse offers uiteindelijk met een familieschaakje de stand weer gelijk kon trekken.
Tot volgende week,
Simon