Dit is het verslag van de achtste ronde van de interne competitie ’24-’25 die op dinsdag 22 oktober gespeeld werd. Vanwege meerdere afzeggingen en de thuiswedstrijd van ons eerste team in de NHSB competitie tegen het eerste team van Koedijk, waren er slechts vier partijen. Hiervan eindigden er drie in remise en één in een overwinning voor zwart.
En die ene overwinning kwam op naam van Jan die het met de zwarte stukken tegen Cor moest opnemen. Het werd de langste partij van de avond waarin Cor naarstig naar winstwegen bleef zoeken en uiteindelijk een licht stuk voor drie pionnen gaf. Het eerste diagram toont de stand met Jan aan zet toen ik me bij hun bord voegde nadat mijn eigen partij in de externe competitie was geëindigd.
Vanwege zijn koningsvleugelpionnen en zijn wijd verspreide pionnen dacht ik dat Cor goede winstkansen zou hebben. Maar dat is dus niet het geval; het is Jan die hier gewonnen staat. En dat komt omdat wits damevleugelpionnen geïsoleerd zijn en vanwege de zwarte paard-manoeuvre Pg7→Pe6→Pg5 waardoor wit , om zijn koning te kunnen spelen, een keer h3-h4 zal moeten spelen (g3-g4?, h5-h4!), waarna de witte koningsvleugelpionnen zo goed als uitgeschakeld zijn en zwart op de damevleugel zijn gang kan gaan.
Met Pe6 begon Jan goed en won hij al snel Cors d-pion. Maar hij liet toe dat Cor een vrije g-pion kreeg en in de kennelijke veronderstelling dat hij daarna gewonnen zou staan gaf hij zijn paard voor deze pion waarna de stelling in het volgende diagram op het bord kwam te staan met Jan weer aan zet.
En zeg nou zelf, zo op het oog ziet het er toch heel goed uit voor Jan. Edoch het is remise. Ik zag het direct want het deed me denken aan een compositie die ik ooit gemaakt heb, maar Cor moe gestreden en met slechts luttele minuten op zijn klok zag het niet en na nog enkele goede zetten te hebben gedaan gaf hij zich gewonnen en was Jan spekkoper. Het hadden dus eigenlijk vier remises moeten zijn.
Brendan en Maarten hielden elkaar in mooi in evenwicht en bij Peter en Joop werd het remise omdat Peter ietsjes beter stond en toen remise aanbood onder het mom dat hij te lui was om door te spelen. De enige partij met vuurwerk was die tussen Johan (met wit) en Richard; ze raakten er maar niet over uitgepraat. Op een gegeven moment ‘stond het hele bord in brand’ en toen Johan zowel de witte als zwarte loper van Richard met een pion kon slaan, nam hij de verkeerde. Als hij de zwarte loper had genomen zou hij winnend voordeel hebben gehad maar nu kwam hij met uiteindelijk twee pionnen minder in het nadeel. Eén pion was sowieso snel terug te winnen en over het lot van de ander waren ze het hartgrondig oneens. Vanwege een gebrek aan tijd werd tenslotte de vrede maar getekend.
Met een score van 1⅓ – 4½ en zonder ook maar één partij te winnen was de thuiswedstrijd van het eerste team tegen Koedijk 1 een grote deceptie. Aan het eerste bord werd Kees node gemist natuurlijk. De andere teamleden schoven daardoor een bord op terwijl Fred achter het zesde bord plaatsnam. Volgens mij was Dick op het derde bord het eerste klaar met een degelijke remise, vlot gevolgd door Fred die in een Engelse partij ten onder ging. Aan het vijfde bord maakte ook Hadi remise en vervolgens blunderde André aan het tweede bord zijn partij weg. Met pionnen op d4, e4 en f4 begon zijn partij als een soort van Pirc maar door het opschuiven van deze pionnen kreeg het later veel meer het karakter van het Frans maar wel met een lang gerokeerde zwarte koning tegen een kort gerokeerde witte. Toen zwart op de koningsvleugel wist door te breken ging het mis. In een rommelige Aljechin dolf ook Wessel aan het vijfde bord het onderspit. Alleen ik was toen nog aan het spelen en ik stond redelijk tot goed. Maar omdat de achterstand onoverbrugbaar was heb ik toen na overleg met Fred remise aangeboden zodat onze tegenstanders huiswaarts konden keren. Ze bleven echter zitten om hun hun overwinning te vieren met al het koude pils dat voorradig was. Dat overkomt me dus niet meer!
Tot volgende week,
Simon