Dit is een kort verslag van de elfde ronde van de interne competitie ’24-’25 die op dinsdag 19 november gespeeld werd en tevens van de uitwedstrijd diezelfde avond, van ons eerste team tegen het vierde van De Waagtoren in klasse 2a van de externe competitie van de NHSB.
Wat de interne competitie betreft waren er vijf partijen waarvan er drie in een overwinning voor wit en twee in remise eindigden. Maarten boekte tegen Jan dan eindelijk zijn eerste overwinning van het seizoen en heeft daarmee op de ranglijst aansluiting gekregen bij Cor en Eric. Bastiaan won met de witte stukken van Eric en heeft nu een mooie 60% score. Zoals mocht worden verwacht deden Peter en Richard elkaar geen pijn en ook Rick en Joop hielden het op remise. In de strijd om de zevende plaats van de ranglijst moest Selwyn na drie opeenvolgende overwinningen nu zijn meerdere erkennen in Johan.
De externe wedstrijd van het eerste team tegen De Waagtoren 4 is in een gelijkspel geëindigd. Het bijzondere aan de wedstrijd was dat een gelijkspel zich al vroeg begon af te tekenen. Aan de eerste drie borden stonden we namelijk beter tot veel beter en aan de laatste drie was dat precies andersom. En wat we zagen aankomen gebeurde ook daadwerkelijk al moest André onder grote belangstelling tot het uiterste gaan om het laatste punt binnen te halen.
Aan het eerste bord won Kees met het Londen systeem een zeer goede partij van Jan Poland. Hij kreeg twee verbonden vrijpionnen in het centrum die hij met ondersteuning van koning, toren en paard liet opstomen. Jan kon zijn koning niet dichterbij brengen en gaf zich gewonnen toen de pionnen de eindstreep haalden.
Aan het tweede bord tegen Gerrit Lemmen kon ik mijn geliefde Ben-Oni spelen waar hij weinig kennis van bleek te hebben. Ik kwam overwegend te staan en had de partij, zo bleek achteraf, met een loperoffer fraai kunnen uitmaken. Tijdens de partij had ik het offer wel overwogen maar dacht dat wit kon ontsnappen. Wat ik deed was echter ook goed en toen ik eenmaal een volle toren voor stond en de stelling geconsolideerd had, gaf Gerrit zich gewonnen.
Aan het derde bord won André een bizarre partij van Egbert van Oene. Het begon denk ik met een Siciliaan maar dat ontaardde al snel in iets onherkenbaars. Zwart kreeg een pionnenmeerderheid op de damevleugel en zette André daarmee onder druk. Maar hij deed dit niet erg goed en André verdedigde zich bekwaam en kreeg zelfs een gedekte vrijpion op b5. Toen zwarts aanval op de damevleugel stokte, switchte André snel naar de koningsvleugel en wist daar ten koste van een loper een tweede vrijpion op de h-lijn te creëren. Het diagram hieronder toont de cruciale stelling vlak voor het einde van de partij met zwart aan zet.
Volgens Fritz is de stelling exact in evenwicht maar door het materiële verschil is het voor ons gewone mensen lastig om de juiste zetten te vinden. En zwart was in hevige tijdnood. En in plaats van .., Le7 (of La3) speelde hij (gelukkig) .., Lf8?? waarna André met een gedecideerd Tf8:! het voor het gelijkspel benodigde punt kon veiligstellen.
Aan de andere drie borden ging het dus anders. Aan bord vier verloor Dick van Alexander Versluis maar had lang uitzicht op een beter resultaat. Aan het vijfde bord verloor Hadi op een verschrikkelijke manier van Edward Schenkel. Zijn verzuim om tijdig te rokeren kwam hem duur te staan. Zijn tegenstander maakte er handig gebruik van en was uiteindelijk heer en meester. Aan het zesde bord verloor Wessel van Arjen Dibbets. Naar eigen zeggen op slechts één tempo.
Door dit gelijke spel staat het eerste team na drie ronden met drie wedstrijdpunten gedeeld derde op de ranglijst. Dat is helemaal zo slecht nog niet voor ons kleine cluppie al moet ik daarbij wel direct aantekenen dat we de twee clubs die boven ons staan, nog moeten krijgen.
Tot volgende week,
Simon