Beter laat dan nooit zullen we maar zeggen, maar hier dan eindelijk het verslag van de elfde ronde. Er werden zeven partijen verspeeld waarvan er twee in een overwinning voor wit eindigden, vier in een overwinning voor zwart en één in remise.
Selwyn moest het in al hun tweede confrontatie van het seizoen met de witte stukken opnemen tegen Richard. Al vroeg in de partij had hij een overwegende stelling weten op te bouwen door na zwart’s lange rokade met zijn a-pion Richard’s damepaard op b6 naar a8 te jagen waar het lang moest grazen omdat er geen ander veld beschikbaar was. Dat kon natuurlijk niet goed aflopen oftewel 1-0 voor Selwyn.
Tegen Dick met de witte stukken zette Jan na 1 c4, d6; 2 g3, b6(?); 3 Lg2, c6; 4 b4, Pa6(??); 5 b5,… de deur meteen wagen wijd open. Zo bleek woensdagmiddag toen Jos, Jan en ik onze partijen nader analyseerden. Jan verloor hierdoor de kwaliteit en net als bij Richard belandde ook zijn damepaard op a8. Toen hij niet veel zetten later met b6-b5 ook nog de c-lijn voor het zware geschut van Dick opende, was er geen houden meer aan.
Jos moest met wit tegen Bastiaan. Lang ging het ongeveer gelijk op tot Jos een stuk voor had moeten komen. Bastiaan dekte zijn paard op h5, dat door de dame op h6 stond aangevallen, met zijn g-pion, die echter door de toren op g1 gepend was. Hoewel Jos met Dh6 de penning nog had gebruikt ontging het hem nu dat hij het paard gewoon had kunnen nemen. En toen hij een paar zetten later zelf een stuk verloor kon Bastiaan de ongelijke strijd eenvoudig uitspelen.
Tegen Johan speelde Kees met wit wederom het Londen systeem. Hoewel hij dit systeem als geen ander kent maakte hij ergens in het middenspel een rekenfout dat hem een vol stuk kostte. Hij probeerde het nog wel even maar Johan liet zich de winst niet meer ontgaan en incasseerde het volle punt.
Vrijwel de hele partij heeft Cor beter tot gewonnen gestaan maar Wessel ging er met de buit vandoor. Hoe dit is gegaan weet ik jammer genoeg niet maar Cor moet ergens de fout in zijn gegaan. Na de opening was het materieel gelijk maar de meeste stukken van Wessel stonden nog in de startblokken. Het kostte Wessel de kleine kwaliteit om zijn spel te ontplooien en wat resteerde was een eindspel van dame, toren en loperpaar voor Cor tegen dame en torenpaar voor Wessel. In een open stelling is het loperpaar sterker dan een toren. Nu waren de lopers van Cor wel op de zwarte koningsstelling gericht maar zijn witveldige loper werd door pion d5 geblokkeerd. De breekzet c4 leek mij derhalve de manier om winnend voordeel te krijgen maar Cor liet deze zet telkens achterwege. Hoe het ook zij, ik heb het slot niet kunnen waarnemen maar het bewijst wel dat je je tegen Wessel geen fout kan permitteren.
Het duel tussen Joop en Ron was een ware strijd om voordeel maar waarin het evenwicht nooit echt verbroken werd. Dit hielden ze tot het einde vol zodat het remise werd.
André met wit en ik speelden weer eens de gesloten Siciliaan maar deze keer de variant met 5 Lb5 waardoor ik ten koste van een dubbelpion de open b-lijn verkreeg. Toen ik daar mijn dametoren op posteerde reageerde André met een tegenactie in het centrum die niet goed uitpakte voor hem. Mijn c-pion en d-pion konden straffeloos naar de vierde rij oprukken en uiteindelijk hield ik er een ver opgerukte vrijpion op d3 aan over. Omdat ik besloot mijn paard tegen het zijne te ruilen kreeg André over de half open g-lijn toch weer tegenkansen en moest ik voortdurend op mijn hoede zijn voor een mat aanval. Toen André tenslotte een slippertje maakte en ik de dames kon afruilen resteerde er een voor mij gewonnen toreneindspel dat André terecht pas na tien zetten gespeeld te hebben opgaf.
Simon