Hier het verslag van de twaalfde ronde van de interne competitie die afgelopen dinsdag verspeeld werd. En het scheelde niet veel of het zou ronde 12 op de 12-de van de 12-de geweest zijn. Er waren wederom zeven partijen waarvan er drie in remise eindigden, twee in een overwinning voor wit en twee in een overwinning voor zwart. Een evenwichtige ronde dus wat de resultaten betreft.
Voor de tweede keer dit seizoen moest Jan tegen Jos aantreden. Dit keer met de witte stukken. Het duel ging lang gelijk op tot Jan een mat op h2 over het hoofd zag dat Jos wel had gezien. Hiermee is hun onderlinge score dit seizoen 2-0 in het voordeel van Jos geworden .
Mijn partij tegen Fred, ook al onze tweede ontmoeting, was snel klaar. Ik speelde weer eens de Ponzianni waar Fred niet geheel correct op reageerde. Maar toen hij me liet kiezen tussen dameruil of een pion verliezen koos ik voor de eerste optie waarna alle jeu uit de stelling was. We speelden nog wel een paar zetten door maar besloten al snel om de stukken weer terug in de doos te doen. Als ik gerokeerd zou hebben, dan zou ik vanwege mijn voorsprong in ontwikkeling een grote plus in het voordeel zijn geweest. Volgens Chessbase wel te verstaan.
Selwyn en Joop zetten een saaie, symmetrische Petroff op het bord die meestal in een snelle remise eindigt. Maar dat veranderde toen Joop iets probeerde waarvan hij achteraf veel spijt had. Selwyn kon zijn centrumpionnen laten oprukken tot ver in de zwarte stelling, waarna Joop nauwelijks nog ruimte had voor goede zetten. Met een aanval op de zwarte koning rondde Selwyn de klus tenslotte bekwaam af. Hij begint zo langzamerhand de man van de pionnenbestormingen te worden, U bent gewaarschuwd!
Ron en Dick speelden een Engelse partij. Gaandeweg kwam Dick in het voordeel maar de weg naar de winst ontging hem. De kentering in de partij kwam toen Ron zich een vrije c-pion wist te verschaffen. In plaats van vol in te zetten op een koningsaanval met zijn torens, verlegde Dick zijn aandacht naar het afstoppen van deze pion. Toen hij ook nog materiele plus kwijt raakte was het remise.
Tegen Johan opende André met 1 e4 waarop Johan met 1 .., d5 natuurlijk op het Scandinavisch aanstuurde. Dat was niet naar de zin van André die daarom 2 Pc3 liet volgen in plaats van 2 ed5:. Het schijnt dat Henk Kracht deze aanpak tegen het Scandinavisch vroeger al placht te bezigen. Johan zette voort met 2 .., de4 en na 3 Pe4:, Pf6 stond het gelijk. Nadat Johan wits goede loper wist af te ruilen kwam hij in het voordeel. Met onder andere zijn gefianchetteerde koningsloper oefende hij grote druk uit op het witte centrum. Zoals André ons na de partij liet zien had hij zelfs twee pionnen kunnen winnen. Hoe het ook zij, Johan durfde het niet aan en André wist de stelling te nivelleren. Ook remise derhalve.
Ook al had Wessel voortdurend het initiatief, vrijwel de hele partij leek het er op dat Eric remise zou maken. Maar tegen het einde maakte hij toch nog een fatale fout. Wessel kon hierdoor de dames ruilen, een pion winnen en zelfs de onontwikkelde toren op a8 zodanig insluiten dat het verlies van de kwaliteit onafwendbaar was.
Cor en Richard speelden een bizarre partij. Met 1 e4, e5; 2 Pf3, Pc6; 3 Lc4 stuurde Cor aan op het twee paarden spel dat Richard met 3 .., h6(?) meteen al in de kiem smoorde. Vervolgens speelde Cor vol op de aanval waarbij hij niet erg lette op de materiele balans. Toen zijn aanval was uitgewoed had Richard een licht stuk en drie pionnen meer. Cor had dus niets maar hij gaf zich nog niet gewonnen. Nu was Richard aan zet en in plaats van zoveel mogelijk stukken te ruilen ging hij in de aanval. Maar door de taaie verdediging van Cor verloor hij een paard en kreeg Cor zelfs weer kansen over de g-lijn. De aanval en de verdediging daarna hadden echter zoveel van Cor’s tijd gevergd dat zijn vlag viel op het moment dat het materieel weer gelijk was en de stelling te houden moest zijn.
Simon