Dit is het verslag van ronde 23 van de interne competitie die op dinsdag 21 maart werd verspeeld. Voor de eerste keer dit seizoen waren er 10 partijen. Dat deed de herinnering aan vroeger tijden enigszins herleven. We telden vijf overwinningen voor wit, twee voor zwart en drie remises.
Jan was weer ingedeeld tegen Rinat die er gelukkig nu wel was. Dat de laatste op 13 jarige leeftijd al aardig kan schaken bewees hij door Jan gedecideerd te verslaan.
Met de zwarte stukken bood Bastiaan aanvankelijk goed tegenstand tegen het drie rijen systeem van Hadi. Op het eind, in een zeer interessante stelling, stonden de stukken van Hadi beter opgesteld waardoor Bastiaan het onderspit dolf.
Kees en Cor speelden pas hun eerste duel van het seizoen. Cor investeerde een pion in wat vage aanvalskansen. Kees toonde aan dat dit alles gezichtsbedrog was en incasseerde het volle punt.
In een soort van Siciliaan durfde Joop noch Peter enig risico te nemen en maakten ze geen fouten waardoor dit duel op remise uitliep.
Ook Selwyn en Maarten hielden elkaar in evenwicht.
Eric tegen Richard werd ook remise maar hier was meer strijd. Dat Eric de afgelopen drie weken wegens ziekte aan zich voorbij heeft moeten laten gaan was niet echt te merken aan zijn spel. In tegendeel, hij had voortdurend het initiatief en bleef tot het einde aan toe nauwkeurig spelen. Jammer voor hem was het niet genoeg om Richard te verslaan.
In zijn voorbereiding op een duel met André had Johan het Hollands bestudeerd, het witte spel wel te verstaan. Maar hij moest tegen Fred met zwart. Dan toch maar voor de Hollandse verdediging gekozen. Dat het kennen van het witte spel niet hetzelfde is als spelen met zwart werd hem deze avond goed duidelijk gemaakt. Fred kent het Hollands genoegzaam en was op dreef. Hij verwierf zich een tweetal verbonden vrijpionnen die als een stoomwals het bord over gingen. 1-0 voor Fred derhalve en Johan had het nakijken.
Ook Willemijn tegen Wessel was een hele leuke partij waarbij ditmaal Wessel aan het langste eind trok.
André moest het met zwart tegen mij opnemen en voor hem de kans om het gat kleiner te maken. Hij heeft het echter niet kunnen waarmaken en dat lag vooral aan zijn wat slordige spel. Zoals vaker speelde ik de Ponziani opening (1 e4, e5; 2 Pf3, Pc6; 3 c3) waarop André met 3 .., f5 reageerde. Door kleine foutjes van zijn kant kon ik daarna het initiatief verwerven en uiteindelijk zelfs een pion winnen. Wat resteerde was een eindspel dat ik beter behandelde dan hij en toen hij ook nog een tweede pion weggaf gaf hij zich gewonnen.
Dick en Ron speelden de langste partij van de avond waarbij Dick uiteindelijk er met de winst vandoor ging.
Tot volgende week,
Simon