Hieronder het verslag van de laatste ronde van de interne competitie. Dank aan Simon voor een lange reeks puike verslagen, petje af!
Hier het verslag van de laatste ronde (27) van de interne competitie die op dinsdag 25 April verspeeld werd. Er waren er drie overwinningen voor wit, vier voor zwart en één remise.
Al na ongeveer 10 minuten spelen stond er bij Peter en Wessel een toreneindspel op het bord. Wat Wessel betreft is dat niet zo vreemd en kennelijk wilde Peter op tijd klaar zijn. Zijn motivatie is de laatste tijd wat tanende en dat kwam in deze partij duidelijk tot uiting. Naar mijn mening was het eindspel gewonnen voor Peter vanwege de betere pionnenstelling en een h-pion die vrijwel ongehinderd kon oprukken. Wessel had ook een vrijpion aan de andere kant van het bord maar die had de ondersteuning van zowel toren als koning nodig om verder te komen. Peter zag dit ook maar neemt dan vaak genoegen met remise en wilde snel klaar zijn bovendien. Hij bood Wessel daarom tot driemaal toe het punt te delen dat door Wessel enigszins geërgerd telkens werd afgewezen.
Kees en André speelden een weinig gespeelde variant van het Hollands waarbij beiden zich op onbekend terrein begaven. Kees maakte de fout door zijn dame naar het centrum te brengen waar André heel handig van wist te profiteren en uiteindelijk met drie pionnen in het centrum een groot overwicht kreeg. Hij drukte Kees steeds verder in de verdediging totdat Kees zijn stelling onhoudbaar was en hij kon opgeven.
Richard opende met 1 e2-e4 waarop Johan met 1 .., d7-d5 op de Scandinavische opening aanstuurde. Daar ging Richard wijselijk(?) niet op in en schoof zijn koningspion door naar e5. Daarna kwam er voor een voor zwart gunstige variant van de Franse doorschuif variant op het bord waarbij de zwarte dameloper zich buiten de pionnenketen op f5 bevond. Richard vond die loper hinderlijk en ruilde het daarom af tegen zijn eigen loper waardoor hij zichzelf met de slechte loper opgescheepte. Toen hij ook nog zijn hangende pion op c3 kwijtraakte was de partij in hogere zin gedaan. Ze wikkelden nog af naar een paardeneindspel waarbij Johan twee vrijpionnen op de damevleugel had en op de koningsvleugel niets te vrezen had. Richard kon daar niets tegenoverstellen maar speelde nog lang door kennelijk in de hoop dat Johan nog een fout zou maken. Maar dat gebeurde niet waardoor Johan het punt kon bijschrijven.
Eric en Willemijn speelden een soort van Meraner opening waarin Willemijn in het centrum een klein overwicht kreeg. Eric verdedigde zich echter stug en speelde op het juiste moment zijn damevleugelpionnen naar voren waarmee hij gelijkspel kreeg waarna ze remise overeenkwamen.
In zijn duel met Ron wist Jan het tij lang te keren. Ron is echter nog een maatje te groot voor Jan en deze wist hem uiteindelijk dus toch te verschalken.
Fred en Selwyn speelden een boeiende partij die uiteindelijk werd beslist door een fatale misrekening van Selwyn waardoor hij een toren verloor. Dit was natuurlijk te veel van het goede maar Selwyn gaf er nog niet meteen de brui aan. Hij probeerde eerst nog wat maar toen hem duidelijk werd dat Fred geen fouten meer zou maken, gaf hij op.
Met de zwarte stukken moest ik het opnemen tegen het drie rijen systeem van Hadi. Ik pakte de ruimte die mij geboden werd en stelde mijn stukken zo optimaal mogelijk op. Zoals Johan achteraf opperde rokeerde ik waarschijnlijk te vroeg waardoor Hadi een richtpunt voor een aanval kreeg. Die aanval leidde er toe dat ik mijn goede loper tegen een paard moest ruilen en dat de dames van het bord verdwenen. Daar stond tegenover dat ik meer ruimte had en dat Hadi’s dametoren nog niet meedeed. Nadat ik mijn slechte loper had kunnen afruilen posteerde ik mijn paard op een sterk veld in het centrum waardoor Hadi gedwongen was lang te rokeren om zijn dametoren te activeren. En toen stond ik plotseling gewonnen. In perfecte harmonie konden mijn stukken en pionnen in het centrum de aanval tegen de witte koning inzetten waarbij Hadi het mij makkelijk maakte door een kwaliteit te verspelen. Pas toen mijn d-pion met schaak tot dame promoveerde gaf Hadi zich gewonnen.
Joop en Cor speelden de langste partij van de avond. Vanzelfsprekend speelde Joop zijn geliefde openingssysteem met 1 Pf3 en 2 b3 waar Cor een Konings-Indische opstelling tegen innam. De partij vorderde traag maar gaandeweg verwierf Joop meer ruimte op de koningsvleugel. Cor was daarentegen meer actief op de damevleugel en won daar een pion. Er kwam een toren-paard eindspel op het bord waarbij Joop een pion meer had op de koningsvleugel en Cor een plus van twee op de damevleugel had. Het belangrijkste echter was dat Joop weinig tijd én geen plan had. Cor daarentegen wist precies wat hem te doen stond en voerde de druk steeds verder op. Door verschillende kleine fouten van zijn kant werd de stelling van Joop alsmaar hopelozer tot hij in een volkomen verloren stelling en bijna geen tijd maar opgaf.
Dit was mijn laatste verslag van het seizoen 22-23. Ik wens jullie alvast een fijne vakantie en hoop van ganser harte jullie allemaal in september bij de start van het nieuwe seizoen terug te zien.
Tot dan,
Simon