Verslag van Simon:
Opmerkelijk: de laatste twee ronden wint zwart 9 van de 14 partijen tegen wit slechts 2. Het adagium “wit begint en wint” geldt kennelijk niet voor ons.
De topper tussen Kees (2), met wit, tegen koploper Joop heb ik niet gezien. Maar aan het eind van de avond vertelde Kees me, dat hij iets beter uit de opening was gekomen. Zoals gebruikelijk de laatste jaren had hij voor het Londen systeem (1 d4 en 2 Lf4 of 1 d4, 2 Pf3 en 3 Lf4) gekozen, dus op bekend terrein en sowieso in het voordeel. Maar op een gegeven moment was hij gedwongen een loper te ruilen voor 2 pionnen en een versplinterde zwarte koningsstelling. De stelling die restte was volgens Kees gewonnen voor zwart maar daar was Joop het niet mee eens. Het zou hem teveel tijd hebben gekost en met de dames nog op het bord zou wit voldoende tegenkansen hebben gehad. Wijselijk bood hij remise aan dat door Kees gretig was geaccepteerd.
Richard speelde met wit tegen Jan. Op een gegeven moment zag ik een middenspel op het bord staan die me redelijk in evenwicht leek al was Richard iets beter ontwikkeld. Later, toen ik al weer achter het bord had plaatsgenomen, vernam ik wat rumoer van hun kant. Het bleek dat Jan een stuk was kwijt geraakt zonder enige compensatie. Dus ja, dan wordt het lastig. Derhalve 1-0 voor Richard. Dit was trouwens de enige partij van de avond waarin wit won.
De andere topper van de avond was Fred (4), met wit, tegen André (3). Ik heb de partij een aantal keer gezien maar vond het lastig te beoordelen al ging mijn voorkeur uit naar de zwarte stelling. De witte dame was te zeer gebonden aan de loper en stond naar mijn gevoel niet lekker in het midden. Fred kon het uiteindelijk niet bolwerken en verloor. Mede door de overwinning van Willemijn op Wessel, zakte hij naar de zevende plek op de ranglijst en door de remise van Kees en Joop is André de nieuwe koploper.
Ook de partij tussen Selwyn, met wit, en Dick heb ik een aantal keer bekeken. Alhoewel het geen Grünfeld Indisch was herkende ik wel bepaalde patronen uit die opening. Het zal dus wel een ingewikkelde strijd zijn geweest zijn waarbij zwart aan het langste einde trok.
Willemijn heeft ook haar volgende tegenstander verschalkt. Dit keer was het de beurt aan Wessel, hoewel hij het ook wel een beetje aan zichzelf te wijten heeft. Ik vermoed dat Wessel, met wit spelend, de Ponziani opening op het bord heeft gebracht (1 e4, e5; 2 Pf3, Pc6; 3 c3). Willemijn wist daar kennelijk wel raad mee en Wessel liet daarbij ook nog toe dat zijn goede loper werd afgeruild. Toen hij zijn dametoren nogal opportunistisch op c7 posteerde was het gedaan met de geit. De toren werd ingesloten en wat Wessel ook probeerde, de toren werd, gelijk een vlieg in een Venus Fly Trap, langzaam maar zeker verorberd.
De partij van Jos, met wit, tegen Peter werd beslecht door een elementaire fout. Jos liet een pionvorkje toe en verloor daarmee een stuk en de partij. Om dit soort elementaire fouten te voorkomen kan ik Jos en ook Jan de stappenmethode van Cor van Wijgerden aanraden, vanaf stap 3. Hiermee verwerf je inzicht in veel voorkomende tactische situaties die uitentreuren worden geoefend. Deze methode gebruiken we ook bij de jeugd en je kan via Bastiaan wel aan het materiaal komen.
De partij tussen Ron en mij werd in feite al in de opening beslist. Ron opende met 1 c4, zijn lievelingsopening, om er een Engelse partij van te maken. Maar zijn vijfde zet was niet goed waardoor ik zijn goede tegen mijn slechte loper kon ruilen. Toen hij later ook nog toeliet dat ik zijn toren op a1 buiten spel zette, was het in hogere zin gedaan. Op de koningsvleugel had hij nog wel tactisch gelardeerd tegenspel waardoor ik nauwkeurig moest spelen. Maar met te weinig stukken bij de hand kon hij niet voorkomen dat ik de dames afruilde waarna hij meteen opgaf.