Hier het verslag van ronde 6.
Vanwege de bondswedstrijd van het tweede team tegen S.V. Koedijk, waren er dit keer zeven partijen met één overwinning voor wit, vier voor zwart en één remise.
Met een score van 50% doen onze beide jeugdleden Sam en Mick het werkelijk uitstekend en dat doet me goed. Mick moest het met de witte stukken opnemen tegen een andere nieuwkomer Jan (L). Al direct na de opening had Mick grote druk op de koningsstelling van Jan die niet tijdig gerokeerd had (!). Mick won Jan’s koningstoren en hoewel Jan zich nog een hevig verzette rondde Mick de klus daarna technisch bekwaam af. Chapeau!
Sam moest tegen een andere nieuwkomer Hadi. De partij trok mijn aandacht omdat Hadi voor de eerste keer zijn drie rijensysteem achterwege liet en meer tijd gebruikte dan Sam. Gaandeweg ontspon zich een fraaie strijd tussen het loperpaar van Hadi tegen het paardenpaar van Sam. Met meer ruimte, een pion meer én het loperpaar was Hadi duidelijk in het voordeel maar hij onderschatte de kracht van het goed samenwerkende span van Sam. Uiteindelijk won Sam door een blunder van Hadi. Ach ja, af en toe een beetje mazzel hebben is natuurlijk ook wel fijn.
Maarten en Roy speelden een boeiend duel waarbij Roy aan het langste eind trok. Er kwam een lastig toreneindspel op het bord met pionnen aan beide zijden waarbij Roy de voorsprong van één pion wist om te zetten in de volle winst.
Het duel om de koppositie tussen André en Johan werd door een blunder van de eerste in het voordeel van Johan beslist. Wat zei ik ook alweer over een beetje mazzel hebben! Het was een gelijk opgaande strijd al had wel ik een voorkeur voor de solide opstelling van Johan. André zocht steeds de aanval en Johan wachtte steeds geduldig af. En dat kan hij als geen ander. André had natuurlijk remise kunnen aanbieden maar dat is tegen zijn natuur zodat het maar blijven proberen ijzer met handen te breken hem dus uiteindelijk fataal werd.
Ook Wessel en Dick speelden een boeiende partij. Bij Wessel gaan meteen alle registers open en dat heeft Dick geweten. Met veel kunst en vliegwerk wist hij zijn stelling speelbaar te houden waardoor na een lange strijd de vrede tenslotte getekend kon worden.
Vrijwel de hele partij van Cor en Kees draaide om het pionnetje voorsprong van Kees. Wat Cor ook probeerde om hierin verandering te brengen telkens had Kees een antwoord klaar om af te wikkelen naar een voor hem gewonnen eindspel. Nadat hij nog een tweede pion won was het alleen nog maar techniek.
Joop en ik speelden zowaar een symmetrische Engelse partij. Het ging dus langzaam maar bij Joop net iets te langzaam waardoor ik na de opening het initiatief kon nemen. Ik voerde de druk op het centrum op en nadat de dames geruild waren en ik met een pion Joop’s stelling was binnengedrongen kreeg ik het gevoel gewonnen te staan. Maar toen liet de tijdnood zich bij ons beiden gevoelen. Joop overzag dat hij een pion verloor en dat zijn loper in een lastige penning belandde en ik overzag meerdere malen een snellere winstgang. Met nog maar een paar minuten op zijn klok en ik iets meer op de mijne gaf Joop zich uiteindelijk in een verloren stelling gewonnen.
Tot volgende week,
Simon