Dit is het verslag van de zestiende ronde van onze interne competitie. Er waren tien partijen waarvan er één in een overwinning voor wit, vijf in een overwinning voor zwart en vier in remise eindigden.
Zoals we van hem gewend zijn ging Wessel in zijn partij tegen Richard direct voor de winst. Maar Richard was in vorm en bood hem van meet af aan goed tegenpartij. Het evenwicht werd niet verbroken zodat het punt tenslotte gedeeld werd.
De partij van Eric tegen Sam resulteerde in een interessant eindspel met ongelijk materiaal. Eric had een paard tegen wat vrijpionnen voor Sam op de koningsvleugel. Daarnaast had ieder nog het torenpaar en een licht stuk. Het was mij niet duidelijk wie er beter stond maar kennelijk was dat Eric want die heeft gewonnen.
Bij Johan en Fred kwam een ongebruikelijke variant van het Benoni op het bord, dat wil zeggen zonder fianchetto van de zwarte koningsloper. Deze variant is niet aan erg aanbevelenswaardig en ook in deze partij moest zwart, Fred dus, in de verdediging. Johan voerde de druk gestaag op maar toen de finale was aangebroken ging hij geheel tegen zijn natuur in in de fout wat hem een vol stuk kostte en Fred met het punt aan de haal ging.
Maarten liet zich al snel door Hadi in de luren leggen. Met zwart spelend kwam Hadi met een grote ontwikkelingsvoorsprong uit de opening. Daardoor kon hij met dame, lopers en een toren de aanval inzetten op de verzwakte witte koningsstelling waardoor de koningstoren verloren ging en Maarten moest opgeven.
Mick deed zijn kunstje weer eens en won met zwart van Selwyn. Al snel ging hij met zijn paarden op avontuur in de witte stelling op de damevleugel. Niet dat dat allemaal even goed oogde maar weerleg het maar eens in de beperkte speeltijd. Dat lukte Selwyn dus niet waardoor Mick won en met drie opeenvolgende overwinningen de top 10 is binnengestoomd.
Ook Tristan vervolgde zijn weg omhoog. Na zijn klinkende overwinning op Stefan won hij deze keer overtuigend van Jan (B).
Jan (L) en Stefan speelden een lang gelijk opgaand duel waarbij Stefan uiteindelijk aan het langste eind trok.
Bij Peter en André verscheen er een type stelling op het bord dat ik ken van de Maroczy-variant van het Sicilaans, met c2-c4 dus, maar dan met verwisselde kleuren en een lijn verschoven. Met creatief spel, zijn koningspaard sprong onder meer via h3 en f4 naar het centrum, bood Peter actief tegenspel tegen de aanvalsdrang van André. Toen geen van beide nog een weg naar de winst zag werd ook hier het punt maar gedeeld.
Ook Bastiaan en Rick speelden remise. In de (lange) analyse na de partij bij de bar werd echter duidelijk dat Rick met zwart in het middenspel te afwachtend had gespeeld en duidelijk voordeel had kunnen krijgen. Dergelijke analyses zijn niet alleen gezellig maar bovenal heel belangrijk om je inzicht in de door jou gespeelde partijen te vergroten. Ik kan het dus iedereen aanbevelen.
Tenslotte mijn partij tegen Kees. Met zwart spelend koos Kees weer eens voor de Pirc verdediging (1 e4, d6) waar ik er met 6 c2-c3 een Moderne verdediging van maakte. In het middenspel ging het mis bij mij. Eerst liet ik volkomen onnodig toe dat Kees me een zwakke, geïsoleerde centrumpion bezorgde en vervolgens ontwikkelde ik mijn dameloper naar een verkeerd veld waardoor Kees meteen winnend had kunnen toeslaan. Gelukkig overzag ook Kees die mogelijkheid maar hij speelde wel de op een na beste zet. Kees had groot voordeel en alleen met kunst en vliegwerk wist ik mij staande te houden. De stellingen die achtereenvolgens op het bord verschenen waren dermate complex dat we beiden verschillende betere mogelijkheden over het hoofd hebben gezien. Na 50 zetten en wat meer tijd op mijn klok durfde ik in de slotstelling remise aan te bieden. Er stond toen een toren eindspel op het bord waarin Kees nog steeds een pion voorsprong heeft maar ik nog wel tegenspel heb. Gezien zijn tijd op de klok en wellicht ook vanwege de vermoeidheid door het vele rekenen, accepteerde hij mijn aanbod maar geheel van harte was het natuurlijk niet. Direct na de partij dachten we beiden wel goed gespeeld te hebben. Analyses met de computer achteraf stemmen je dan tot nederigheid want ze tonen veelal aan dat zo’n gevoel alleen maar schone schijn is.
Tot volgende week,
Simon