Dit is het verslag van de zeventiende ronde van onze interne competitie. Wederom tien partijen waarvan er vier in een overwinning voor wit, twee in een overwinning voor zwart en vier in remise eindigden.
Mick en Wessel kwamen na een Weense opening in een variant van het geweigerd koningsgambiet terecht. Dit seizoen heeft Wessel al enige keren tegenover het koningsgambiet gezeten en telkens had hij het moeilijk. Zo ook tegen Mick die zich kennelijk goed had voorbereid. Door zijn druk op de koningsvleugel had hij voortdurend het overwicht. Jammer genoeg tastte hij aan het einde volledig mis waardoor Wessel kon toeslaan en de winst kon binnenhalen.
Hoewel hij met wit lang gewonnen stond verloor Richard wederom van Sam. Tegen senioren met de normale bedenktijd heeft hij tot dusverre een score van 50 % (uit negen) behaald, en dat is uitstekend, maar tegen Sam en Mick met de beperkte speeltijd is dit 0 % (uit vier). Dat verschil is natuurlijk gigantisch. Het valt dus te begrijpen dat hij zich na afloop beklaagde over de beperkte speeltijd en dat hij de jeugdspelers nu al vier keer getroffen heeft. Wat het tweede betreft heeft hij wel gelijk denk ik en dat kan wellicht worden opgelost door wat te gaan sleutelen aan de instellingen van het Ladder/Keizer systeem. Dat ga ik uitzoeken. Wat het eerste betreft echter, heb ik de indruk dat Richard zich vooral laat opjagen door de idee dat hij te weinig tijd heeft. Toen ik op een gegeven bij hun bord stond te kijken zag ik dat hij met nog voldoende tijd op de klok mat in twee kon geven. Maar omdat hij zich geen tijd gunde liet hij deze opgelegde mogelijkheid schieten. Ook later had hij simpelweg de dames kunnen ruilen waarna hij de pionnenrace eenvoudig zou hebben gewonnen. De bedenktijd kunnen we wellicht nog iets oprekken naar 45 of hooguit 50 minuten maar tegen het je laten opjagen door de klok helpt maar één ding: oefenen, oefenen, oefenen!
Maarten won eenvoudig van Jan (B) maar moest lang wachten op diens capitulatie. Ondanks een achterstand van meerdere lichte stukken wist Jan van geen wijken. Bij een dergelijke achterstand zonder uitzicht op het terugwinnen van het verloren materiaal of meer (mataanval!), kan je voortaan beter gewoon opgeven Jan.
Zowel Fred als Hadi speelde zeer omzichtig en wisten geen bres in elkaars stellingen te slaan. Remise derhalve.
Peter opende met 1 d4 waarna Ron er een Slavische partij van maakte. Ook hier werd zeer voorzichtig en secuur gemanoeuvreerd zodat tenslotte ook hier het punt gedeeld werd.
Het duel van Eric tegen Jan (L) eindigde in een overwinning voor de laatste. De keren dat ik bij hun bord stond ging mijn voorkeur uit naar de stelling van Eric. Maar Eric talmde te veel en zette zijn zware stukken op de verkeerde velden waardoor Jan tenslotte spekkoper was.
Het Londen systeem dat Kees vaak en met veel succes speelt, vindt steeds meer navolging. Rick speelde het dit keer met wit tegen Selwyn. Die verwierf wel de nodige tegenkansen op de damevleugel maar dat bloedde dood. Rick won uiteindelijk.
Zijn succes in het Tata Steel Chess toernooi, 3 uit 3 en daarmee winnaar van zijn groep, heeft Roy vervolgt met een knappe overwinning op Stefan. Hun duel ging gelijk op tot Stefan in de veronderstelling gewonnen te staan zijn dame de frontlinie in dirigeerde en daarmee in de val liep. Roy zette hem vervolgens gedecideerd in twee zetten mat.
Waar André met wit een gesloten Siciliaan speelde, speelde Dick met zwart de Drake variant. Daar leek het althans erg op. Dit botsen van systemen bracht een interessante en complexe partij voort waarin geen van beiden beslissend voordeel wist te behalen zodat het punt tenslotte gedeeld werd. Uitgebreide analyse na de partij leerde wel dat André betere mogelijkheden heeft laten liggen.
In de partij van Johan, met wit, tegen mij, kwam er na mijn poging er een Ben-Oni van te maken, een klassieke Tarrasch op het bord. De geïsoleerde centrumpion die ik kreeg liet ik snel afruilen waarna mijn dame-toren enigszins op de tocht kwam te staan. Dat loste ik nogal gekunsteld op waarvan Johan meteen had kunnen profiteren. En even later, in zetten althans, overzagen wij beiden een dame-offer waarmee Johan winnend had kunnen toeslaan. Dat we dit offer gemist hebben komt zo vermoed ik omdat de clou aan de andere kant van het bord lag. Daarna was het remise waar we beiden tevreden mee waren. Heb ik weer gezwijnd!
Tot volgende week,
Simon