Dit is het verslag van de twintigste ronde van onze interne competitie. Er waren acht partijen waarvan er één in overwinning voor wit, vier in een overwinning voor zwart en drie in remise eindigden.
Toen ik even na achten snel langs de borden schoof zag ik een bont scala aan openingen gespeeld worden. Konings Indisch door Jan (L) en Cor, het Londen systeem door Eric en Richard, Hollands door Hadi en André, Engels door Dick en Fred, Nimzo-Indisch door Bastiaan en Tristan, Slavisch door Johan en Kees, Aangenomen Dame gambiet door Peter en tenslotte Spaans door ik en Wessel. Dat is toch prachtig en het betekent dat er gestudeerd en voorbereid wordt.
Zoals gezegd kwam er bij Jan (L) en Cor een Konings Indiër op het bord waarin Jan met een (te) vroeg e5 al snel de theoretische paden verliet. Dit had best interessant kunnen worden ware het niet dat Jan zijn dame zomaar weggaf waarna het over was al speelde hij tegen beter weten in toch nog even door.
Na de opening heerste Bastiaan in het centrum maar wist zich hiermee geen raad. Daarentegen zag Tristan heel goed dat zijn mogelijkheden op de damevleugel lagen. Door het te passieve en ongerichte spel van Bastiaan wist Tristan uiteindelijk de partij naar zich toe te trekken.
Nog nauwelijks ontwikkeld trok Richard met loper en paard ten strijde. Eric kon dat eenvoudig pareren en had, nadat hij het paard eenmaal had teruggejaagd, al een voorsprong in ontwikkeling. Dat werd groot voordeel toen Richard één van zijn paarden over de open d-lijn liet pennen. Hier had Eric van moeten profiteren maar dat verzuimde hij waarna de partij stilletjes uitdoofde in remise.
Naar eigen zeggen kwam Peter tegen Maarten niet goed uit de opening. Vervolgens wist hij zich wel een gedekte vrijpion op d5 te verwerven. De blokkade die Maarten daarna opwierp was echter zo goed dat Peter, alhoewel hij nog steeds een plusje voorsprong had, genoegen nam met een snelle remise. Dat hij daarna bij de bar de wedstrijd PSV-Dortmund bijna in zijn geheel kon uitkijken zal ook wel meegespeeld hebben.
Hadi’s kennismaking met de Hollandse opening van André is hem niet goed bekomen. Aanvankelijk gaf hij goed tegenpartij maar nadat hij zich de rokade liet ontnemen ging het mis. Hij verloor het nodige materiaal maar bleef nog lang doorspelen voor hij zijn verlies accepteerde.
In zijn partij tegen Dick stelde Fred zich van meet af aan goed centraal op. Wat Dick ook probeerde, zo zag ik zijn stukken vanuit het centrum naar de rand gaan en weer terug, Fred gaf geen krimp. Het mag dus geen verbazing wekken dat deze partij in remise eindigde.
Na hun Slavische opening waren de kansen van Johan en Kees nagenoeg gelijk. Maar Johan had een geïsoleerde d-pion en als je geen compensatie hebt of die pion niet weet af te ruilen kan je dat in het eindspel lelijk opbreken. Aanvankelijk had Johan wel wat spel maar Kees stelde zich adequaat op. Daarna probeerde hij de pion te ruilen dat Kees handig voorkwam. Wel wist hij te bewerkstelligen dat het een gedekte pion werd. Een verbetering was dat echter niet want hij kreeg er een hangende pion voor terug. Nadat Kees met zijn paard de witte stelling was binnengedrongen en tegen twee pionnen geofferd had waarna een derde spoedig zou volgen, gaf Johan mede omdat hij al zeeën aan tijd gebruikt had, gedesillusioneerd op. Volgens mij een heel goede partij van Kees en tekenend voor zijn huidige vorm.
Zoals gezegd speelden ik en Wessel een Spaanse partij en wel de Caro variatie met 5 Lb7. Wessel speelde vervolgens de ongewone zet 6 Df6 met extra druk op d4. Na eerst kort gerokeerd te hebben nam ik daarna met mijn koningspaard de pion op e5. Dat was niet goed en had me een pion moeten kosten. Maar ook Wessel had het niet gezien en sloeg zoals ik had voorzien terug met zijn paard waarna ik mijn stuk terugwon met een vork op paard en loper. Na de lange rokade van Wessel had ik enig voordeel maar ook niet meer dan dat. Vooral omdat Wessel teveel op tactische verwikkelingen aanstuurde en te lang verzuimde zijn koningsvleugel te ontwikkelen, kwam ik tot a4 waarna ik de a-lijn wist te openen. Omdat Wessel bleef volharden in zijn tactische aanpak kon ik uiteindelijk met mijn paard op b5 inslaan waarna de zwarte stelling instortte. Wessel gaf op toen hij nog een toren ging verliezen.
Tot volgende week,
Simon