Dit is het verslag van de zesentwintigste ronde van de interne competitie. Er werden acht partijen gespeeld waarvan er vijf in een overwinning voor wit, twee in een overwinning voor zwart en één in remise eindigden.
Mick mocht het met de witte stukken tegen Kees opnemen. Hij kreeg een goede stelling met meer ruimte maar ook Kees stond goed en wachtte geduldig af. Toen Mick in zijn jeugdige overmoed in de fout ging sloeg Kees onverbiddelijk en winnend toe en was Mick een illusie armer. Door deze overwinning is Kees niet meer te achterhalen en is hij de nieuwe kampioen van Oppositie. Proficiat Kees!
In zijn eerste partij van het seizoen tegen Richard hield Jan (B) het met de witte stukken best lang vol. Maar toen hij door een aftrekschaakje zijn dame verloor was het natuurlijk gedaan al speelde hij natuurlijk nog even door voor hij zich gewonnen gaf.
André (met wit) en Peter speelden een gesloten Siciliaan. Door een ongewone aanpak van deze opening, hij rokeerde niet kort maar manoeuvreerde zijn koning via d7 naar de damevleugel, bracht Peter André danig in verwarring. Deze moest zijn stukken nu hergroeperen waardoor Peter met zijn torens over de e-lijn en met zijn lichte stukken op de koningsvleugel het initiatief kon overnemen. Toen Peter naar eigen zeggen ‘een volkomen gewonnen stelling’ had bereikt stelde André voor het punt te delen waar Peter wat mij betreft iets te graag mee akkoord ging.
Rick (met wit) en Eric speelden een Nimzo-Indier waarbij de zwarte koningloper al snel tegen het witte damepaard geruild werd. De dubbelpion op de c-lijn die Rick hierbij opliep wist hij snel te ontdubbelen en langzaam maar zeker kreeg hij een overwicht in het centrum. Hij won zelfs een kwaliteit en ging toen op zoek naar de winst. Maar Eric had zijn stukken naar de witte koningstelling gedirigeerd en was zeker niet zonder tegenkansen. Jammer genoeg koos Eric voor een verkeerde afwikkeling waardoor hij verloren kwam te staan. Nadat Rick dameruil had weten te forceren gaf Eric zich vanwege de materiële achterstand (een volle toren) gewonnen. Saignant detail: Ricks toren op a1 is de gehele partij niet van zijn plaats geweest.
Bij Hadi (met wit) en Selwyn verscheen het Londen systeem op het bord waarbij Hadi al vroeg met zijn koningsloper op h7 insloeg om Selwyns koning naar buiten te lokken. Selwyn durfde dit offer niet aan te nemen en speelde zijn koning naar h8 waarna hij langzaam maar zeker door Hadi in verdediging werd gedrongen. De strijd ging vooral om wie de h-lijn met voordeel zou kunnen openen. Toen Selwyn om een aftrekschaak te voorkomen zijn koning op een verkeerd veld zette won Hadi nog een pion met schaak en stortte de verdediging van Selwyn in elkaar waarna hij opgaf. Uit een analyse van Selwyn de volgende dag met behulp van Stockfish is gebleken dat hij het loperoffer gewoon had kunnen aannemen en daarna een klein voordeel zou hebben gehad.
Gezien de pionnen opstelling dacht ik aanvankelijk dat er bij Johan (met wit) en Dick een Pirc-verdediging op het bord zou verschijnen. Dick meende echter dat zijn koningspaard op e7 beter stond dan op f6. Dit kostte hem niet alleen tijd maar ook invloed in het centrum en op de koningsvleugel. Het ging pas echt mis toen hij ook nog zijn gefianchetteerde koningsloper tegen een paard ruilde waarna Johan op de zwarte velden heer en meester was. Deze bracht eerst zijn zwartveldige loper in stelling en vervolgens zijn dame waarna mat niet meer te voorkomen was en Dick zich gewonnen moest geven.
Wessel, met de witte stukken spelend, legde Fred van meet af aan het vuur aan de schenen. Hierdoor kreeg hij een zeer sterk paard op d6(!) en verpestte hij tegelijkertijd Freds rokade waardoor de toren op h8 gedoemd was tot ledigheid. Wat Fred vervolgens ook probeerde, hij kwam er alleen maar slechter door te staan. Wellicht had hij er beter aan gedaan zijn pijp aan Maarten te geven – maar ja, die was er niet – want Wessel had het beste voor het slot bewaard. Met een prachtig torenoffer lokte hij de zwarte dame weg waarna hij zijn dame met een schaakje in stelling bracht en Fred de keuze liet tussen mat gaan of zijn dame verliezen. Echt een geweldige partij van Wessel!
Sam (met zwart) moest het tegen mij opnemen en dat werd een wat ongewone Ponziani waarin Sam zijn koningsloper fianchetteerde om die meteen tegen de mijne te ruilen nadat ik Lc1-g5 had gespeeld. Vervolgens streden we om het initiatief waarbij Sam de dekking van een centrumpion uit het oog verloor. Nadat ik die pion genomen had liet hij ook nog toe dat ik hem een dubbelpion op de c-lijn bezorgde. Hij probeerde daarna op de damevleugel tot tegenspel te komen maar dat wist ik grotendeels te neutraliseren. De beslissende fout was echter dat hij in plaats van de aanval op zijn gepende paard te voorkomen een koningszet deed. Hij gaf meteen op toen hem duidelijk werd dat hij het kleinood ging verliezen.
Tot volgende week,
Simon