Dit is het verslag van de achtentwintigste en laatste ronde van de interne competitie. Er werden elf partijen gespeeld waarvan er vijf in een overwinning voor wit, drie in een overwinning voor zwart en drie in remise eindigden.
Net zo als in hun eerste ontmoeting was Tristan, nu met zwart spelend, niet opgewassen tegen zijn vader Robert. En ze waren zeer vlug klaar hetgeen me hogelijk verbaasde. Vlak daarvoor had ik nog bij hun bord gestaan en beoordeelde ik de stelling als min of meer gelijk. Alleen de zware stukken stonden nog op het bord en Robert had pionnen geofferd voor open lijnen richting de koningsstelling van Tristan. Maar die koning was goed beschermd door pionnen en ik zag niet één, twee, drie hoe dat zo snel zou kunnen worden opengebroken. Hoe het ook zij, Robert won en kan zijn zoon voorlopig nog voorhouden dat hij hem de baas is.
Ook Peter (met wit) en Wessel waren snel klaar en wat zich op hun bord heeft afgespeeld heb ik nauwelijks kunnen waarnemen. Die ene keer dat ik bij hun bord stond keken ze me beiden aan op een manier van “wat doe jij hier?…” en ben ik maar gauw doorgelopen. Ik meende iets van een aangenomen damegambiet of de Slavische opening te hebben gezien. Wessel won in ieder geval en Peter was na afloop niet erg blij en vertrok vrijwel direct, zo hoorde ik naderhand, dus hij zal wel iets verkeerd gedaan hebben.
Afgemeten aan de duur van hun partij had Rick (met wit) een hele kluif aan Jan (B). Rick won al vroeg een stuk maar Jan speelde compact en hield zijn stelling goed dicht. Uiteindelijk won Rick wel natuurlijk maar als Jan zo blijft spelen komt er wellicht een keer een kentering in zijn resultaten.
Ook Sam en Mick speelden hun tweede partij van het seizoen nu met Sam achter de witte stukken. Hun partij ging voortdurend gelijk op en eindigde in een gelijkstaand toreneindspel met de torens voor de vrijpionnen. Uiteindelijk deelden ze broederlijk het punt. In de eindrangschikking staan zij ook broederlijk naast elkaar op de 12-de (Sam) en 13-de (Mick) plaats met elk 9 overwinningen, 3 remises en 9 respectievelijk 11 verliespartijen. Gezien hun leeftijd en ervaring hebben ze het beiden geweldig gedaan.
Selwyn won met wit vrij gemakkelijk van Richard. Hun partij begon Italiaans dat echter snel overging in een Schots gambiet waarbij Selwyn Richard op de vijfde zet trakteerde op het schijnoffer Lf7:+. Richard nam het offer niet aan en speelde zijn koning naar f8 waarna hij een verloren partij speelde. Objectief beschouwd had hij het offer moeten aannemen waarna de kansen ongeveer in evenwicht waren geweest. Maar dat moet je wel een keer eerder gezien hebben want er zijn genoeg complicaties, die je zo tijdens de partij niet kan overzien.
André (met wit) en Hadi kwamen onbedoeld, zo vermoed ik althans, in een variant van de Franse doorschuif variant terecht. Eigenlijk wisten beiden niet echt hoe ze dit beestje moesten aanpakken maar Hadi deed het in ieder geval een stuk beter dan André. Zeg maar dat André de partij gewoon weggaf en daarmee zijn tweede plaats in de eindrangschikking verspeelde.
Net zo als vorige week tegen Cor kreeg Johan, nu met zwart spelend tegen Fred, zijn geliefde Scandinavische opening op het bord. En gelijk Cor zette ook Fred zijn koningsloper niet op c4 maar op d3 (tegen Cor op e2). Ook nu kreeg Johan een prettige stelling vooral ook omdat Fred kort rokeerde en Johan een halfopen h-lijn kreeg. Maar Johan pakte de zaken niet erg voortvarend aan en Fred verdedigde zich goed zodat hij, nadat dezelfde stelling tot vier keer (!) toe op het bord was gekomen, de remise opeiste.
Bij Dick (met wit) en Cor kwam via een omweg uiteindelijk een overbekende stelling van het Konings-Indisch op het bord. Het kwam tot een afwikkeling in het centrum waarbij de d-lijn openkwam en Cor een dubbelpion op de c-lijn kreeg. Deze dubbelpion was echter eerder een voor- dan nadeel omdat Dick hierdoor geen paard op d5 kon nestelen. Omdat Cor meer tijd had gebruikt en Dick niet zag hoe hij vorderingen zou kunnen maken, besloten ze het maar op remise te houden.
Jan (L) (wit) en Bastiaan speelden een van de langste partijen van de avond. Vrijwel de hele partij had Bastiaan het overwicht maar hij wist dit niet tot gelding te brengen. Pas in het verre eindspel toen de klok de laatste minuten wegtikte wist hij een bres te slaan in Jans stugge verdediging waarna hij de partij tot winst kon voeren.
Ook Maarten (met wit) en Eric speelden een lange partij. Maarten had de overhand maar Eric verdedigde zich kranig. Uiteindelijk heeft die verdediging hem niet gebaat en ging Maarten er met het punt vandoor.
Ron (met zwart) en ik speelden een Spaanse partij waarin Ron, gelijk Wessel, zijn dame naar f6 bracht en lang rokeerde. Daardoor kon ik mijn centrumpionnen laten oprukken en vervolgens mijn dame met tempowinst naar d4 brengen omdat ik Rons ongedekte toren op e5 aanviel. Maar in plaats van deze toren te dekken met zijn dame of terug te trekken naar e8 zette Ron, in de hoop mijn koning te kunnen bedreigen, zijn toren op de h-lijn. Hij had niet door dat hij daarmee zijn ‘onderste’ rij onverdedigd liet. Toen ik daarop met stukwinst de e-lijn voor mijn toren wist te openen en Ron nog steeds niets vermoedend mijn loper op b3 terugpakte, zette ik hem mat achter de paaltjes.
Dit was de laatste ronde van het seizoen en daarmee is de eindrangschikking bekend. Kees is ongeslagen kampioen geworden met een scoringspercentage van 84,1 % ! Alleen Gerrit Zeeman, Albert Bouma en Ronald Groot hebben wel eens hoger gescoord. Omdat André zijn laatste partij verloor ben ik op ruime afstand van Kees tweede geworden en is André derde geworden. De volledige eindranglijst vinden jullie elders op de website.
Ik wens jullie alvast een heel fijn zomerreces en hoop jullie allemaal in September bij de start van het nieuwe seizoen terug te zien.
Tot dan,
Simon