Dit is het verslag van de zesde ronde van de interne competitie ’24-’25 die op dinsdag 8 oktober gespeeld werd. Er waren zeven partijen met vier overwinning voor wit, twee voor zwart en één remise.
Die remise kwam op naam van Eric (met wit) en Peter. Na de opening stond Peter wat beter omdat Eric zijn zwartveldige loper had ingesloten. Dat euvel was echter snel verholpen en toen was het weer gelijk. Toen ik weer wat later langs hun bord liep kreeg ik van Peter zowaar een knipoog. Wat bleek, met twee verbonden vrijpionnen stond hij, ondanks dat zijn stukken elkaar wat in de weg stonden, duidelijk beter, en ja, als Peter eenmaal genoeg voordeel heeft dan is het tijd om te stoppen en de bar op te zoeken.
In dit prille seizoen zijn Rick en Maarten nog naarstig op zoek naar hun vorm. Maarten had al zijn vier duels verloren en Rick had er twee verloren en één remise gespeeld, tegen Peter wel te verstaan. Hun partij ging dus om wie er onderaan zou komen te bungelen. Deze avond bleek Rick wat van zijn vorm te hebben teruggevonden, hij ging er met de winst vandoor waardoor Maarten na de remise van Eric nu in zijn ééntje met nul uit vijf onderaan prijkt. Ik hoop van harte dat er spoedig betere tijden aanbreken voor Maarten.
De wijze waarop Jan met zwart tegen Johan opende, zal hij niet snel herhalen. De zetvolgorde was vermoedelijk zoiets als: 1.d4, d6; 2.c4, c5; 3.d5, Lf5; 4.Pc3, h6; 5.e4, Lh7 waarna Johan duidelijk in het voordeel was. Het ging daarna snel bergafwaarts voor Jan. Met een pionoffer wist Johan de zwarte koningstelling te ontregelen waarna Jan zomaar een loper aan Johan cadeau deed. Jan speelde nog wel even door maar dat was puur voor de vorm natuurlijk.
Met tegengestelde rokades brachten Brendan, met wit, en Hadi een hele aardige partij op het bord. Brendan had lang gerokeerd en trok, zoals het hoort, vol ten de aanval op de koningsvleugel. Hadi daarentegen beperkte zich vooral tot verdedigen maar wist wel zijn paard in stelling te brengen en de c-lijn te openen voor zijn zware geschut. De aanval van Brendan stokte en in een poging om daar weer leven in te blazen deed hij een ondoordachte zet die hem uiteindelijk de dame kostte door een familieschaakje. Misschien was het een offer en dacht hij genoeg compensatie te hebben maar dat bleek niet het geval en won Hadi dus.
Bij Ron en Selwyn kwam er een Hollandse partij op het bord waar Selwyn duidelijk beter in thuis was dan Ron. Selwyn had zijn stukken optimaal opgesteld richting de witte koningsstelling en dirigeerde, zoals we van hem gewend zijn, zijn pionnen op de koningsvleugel naar voren. Ron was niet bij machte het gevaar te keren zodat Selwyn in de aanval won.
Tegen het Londen systeem van Kees (met wit) koos Dick voor een opstelling met een gefianchetteerde koningsloper. De partij ging heel lang gelijk op tot Dick in zijn aanvalsdrang te ver ging waardoor Kees twee pionnen voor kwam. In theorie was het resterende eindspel met ieder één toren en ongelijke loper niet snel te winnen maar Dick koos de verkeerde aanpak dat hem nog een pion kostte en uiteindelijk ook de partij. Saignant detail: in wederzijdse tijdnood vlak voor het einde van de partij, zette Kees met zijn toren de zwarte koning zijdelings schaak dat hem vanwege zwarts loper de toren en de partij had moeten kosten ware het niet dat Dick zijn loper ook uit het oog had verloren en een zet met zijn koning deed.
In een Spaans vierpaardenspel speelde Joop na mijn 4.Lb5 niet 4.., Lb4 of 4.., a6 maar 4.., Ld6!? Dit deed hij al eens eerder tegen mij in seizoen ’17-’18 en toen won ik snel. Niet dat ik me dat wist te herinneren hoor, in Chessbase is dat gewoon snel opgezocht. In de partij beoordeelde ik de zet als slecht voor zwart, de loper hindert immers de zwarte ontwikkeling, maar blijkt toch speelbaar te zijn. Het valt voor wit namelijk moeilijk te profiteren van de zwarte opstelling. Zo ook in deze partij want na de opening kon ik alleen op een kleine voorsprong in ontwikkeling bogen. Maar toen maakte Joop een kostbaar foutje waardoor ik mijn zwartveldige loper met tempowinst in stelling kon brengen. En Joop had maar weinig ruimte en, belangrijker nog, weinig tijd. Hierdoor deed hij niet steeds de beste zet en kon ik met een toren zijn koningsstelling binnendringen. Toen hij de zet deed waarop ik min of meer had geanticipeerd won ik een belangrijke pion en na een wanhoopszet van Joop direct daarop, won ik ook meteen partij.
Tot volgende week,
Simon