Het is week 45, en het is precies 45 jaar geleden dat Kees zijn eerste partij speelde bij Oppositie, dat toen 45 jaar bestond. Hij verloor kansloos van Dirk Mantel.
Gisteren speelde hij partij nr 905 (jammer, net niet 20×45) voor de interne competitie. Het werd remise tegen Simon.
Simon heeft haast gemaakt met zijn verslag: hier is het al:
Dit is het verslag van de tiende ronde van de interne competitie ’24-’25 die op dinsdag 5 november gespeeld werd en tevens van de thuiswedstrijd diezelfde avond, van ons tweede team tegen het tweede van Schaakgroep Koedijk in klasse 3a van de externe competitie van de NHSB.
Wat de interne competitie betreft waren er vijf partijen waarvan er vier in een overwinning voor zwart en één in remise eindigden.
In zijn partij tegen Rick (met zwart) maakte Brendan er een beetje een potje van. Hij gaf stukken weg bij de vleet maar in de hoop op beter bleef hij maar doorspelen. De materiële achterstand kwam hij natuurlijk niet meer te boven.
Met de witte stukken verloor Johan van Hadi. Er kwam een Slavische opening op het bord waarin Johan een pion over had voor een voorsprong in ontwikkeling. En die voorsprong kreeg hij in ruime mate, op een gegeven moment stonden alle zwarte stukken op de ‘onderste lijn’ en de zwarte koning stond in het centrum en kon maar niet rokeren. Maar de dames ruilen had hij beter niet kunnen doen; in de aanval heb je die hard nodig. De partij vervlakte hetgeen in het voordeel van Hadi was. Johan kon geen vuist meer maken en Hadi kon zijn ontwikkelingsachterstand inlopen en uiteindelijk met zijn pionnetje meer de partij naar zich toetrekken. Van Johan winnen doe je niet zomaar dus dit is een hele knappe overwinning van Hadi die daarmee naar de derde plaats in de rangschikking is gestegen.
Joop en André speelden een Hollandse partij. Het ging lang gelijk op tot Joop zijn f-pion opspeelde daarbij vergetend dat zijn e-pion ongedekt kwam te staan. Toen was het gedaan met zijn goede bedoelingen en konden de stukken de doos in.
Kennelijk was het niet Dicks avond. Dat hoorde ik hem in ieder geval tegen Wessel zeggen aan het einde van hun partij. Achter de witte stukken gezeten trachtte hij er een echte Engelse partij van te maken maar daar had Wessel weinig trek in. Met ongebruikelijk spel verstoorde Wessel Dicks plannen zodat er na een zet of vijftien een stelling op het bord stond waarbij ik me twee keer zou bedenken om risico’s te nemen. Maar Dick niet, hij zocht de aanval en het ging mis toen hij met zijn dame op b7 insloeg. Er wordt wel gezegd “sla nooit op b2, zelfs al is het goed” en blijkens deze partij gaat dat ook op voor dit spiegelveld. Wessel zette zijn koningstoren achter de dame waarna deze geen vluchtvelden meer had. Dat kostte hem dus per saldo een toren – en ik denk dat dat later ‘slechts’ een stuk werd – en dat was toch iets te veel van het goede. En als ik zijn uitspraak aan het einde van de partij goed interpreteer ging het nog een keertje mis waardoor hij zich gewonnen moest geven.
Het duel om de eerste plaats tussen Kees met zwart en mij, is na een lange, ingewikkelde strijd in remise geëindigd. Enerzijds ben ik hier erg blij mee maar anderzijds baal ik een beetje omdat ik de kans om Kees te verslaan heb laten liggen. We kregen een moderne verdediging op het bord en na 1.e4, d6 2.d4, g6 3.Pf3, Lg7 4.Le2, Pd7 5.0-0, c6 6.c3, Pgf6 7.Dc2, 0-0 8.Lf4 stond ik wat beter omdat zwart moeite heeft met de ontwikkeling van zijn damevleugel. Vervolgens was er een hoop gemanoeuvreer voor een betere positie en na tweeëntwintig zetten stond de stelling in het diagram hieronder op het bord.
De laatste zet van Kees was 22..,Tae8? (beter 22.., Lf8) en dat was een fout waar ik van had moeten profiteren. Met 23.Pd6:! begon ik goed maar na 23.., Td6: blunderde ik met 24.e5?? en na 24..,Tde6(!) kon ik wegens mat achter de paaltjes het paard op f6 niet nemen en was ik een paard tegen een pion armer. Als ik daarentegen eerst de toren met de loper zou hebben geslagen en pas na het terugslaan met de dame 25.e5 had gedaan, zou ik winnend voordeel hebben gehad. Maar ja, dat was dus niet zo en ik keek tegen een verloren stelling aan en ook tegen een behoorlijke achterstand in tijd. Maar de stelling was moeilijk, maar voor de aanvaller nog veel moeilijker dan voor de verdediger. Het werd uiteindelijk een viertoreneindspel waarin Kees een paard tegen twee pionnen had en mijn koning het mijnenveld was ingejaagd. Maar de mijnen wist ik te vermijden en mijn torens deden actief mee zodat Kees op de drieënvijftigste zet met minder tijd op zijn klok dan op de mijne tenslotte maar remise aanbood, dat ik, vanzelfsprekend, gretig en opgelucht accepteerde.
Net zo als hun eerste wedstrijd tegen Vredenburg 2 heeft het tweede externe team haar tweede wedstrijd tegen Koedijk 2 nipt gewonnen met 3½ – 2½. Tegen het veel sterker geachte team van Koedijk; hun gemiddelde rating ligt immers bijna 100 Elo punten hoger, is dit een uitstekende prestatie. Ron aan bord 2, Selwyn aan bord 4 en invaller Peter aan bord 5 wonnen hun partij, Fred aan bord 1 speelde remise en Cor aan bord 3 en Eric aan bord 6 verloren hun partij. Afgaand op het verschil in rating, 131 Elo punten, is de prestatie van Selwyn het meest in het oog springend.
Tot volgende week,
Simon